Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Duo Reges: constructio interrete. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Bork
Nihil illinc huc pervenit.
Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Quae ista amicitia est?: Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
Quis hoc dicit?: Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Sed nimis multa.: Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?
Bork: Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;
Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis;
Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.
Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Idque quo magis quidam ita faciunt, ut iure etiam
reprehendantur, hoc magis intellegendum est haec ipsa nimia
in quibusdam futura non fuisse, nisi quaedam essent modica
natura.

Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Totum genus hoc Zeno et qui ab eo sunt aut non potuerunt aut noluerunt, certe reliquerunt. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Hoc est non dividere, sed frangere. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;

Bork